Latertje
Door: Jacky Aerts
24 Juli 2014 | Indonesië, Kuta
Beste vrienden, vriendinnen en familie,
Het heeft even geduurd om deze update te schrijven. Dit omdat de tijd zo ontzettend hard vliegt en ik het telkens weer vergeet om mensen thuis op de hoogte te brengen met o.a. dit reisverslag.
Met mij gaat het erg goed en ik ben super gelukkig hier in Bali. Het voelt als mijn tweede thuis die ik absoluut niet wil verlaten, ook al zal het wel moeten. De dag van vertrek is namelijk al in het vooruitzicht en komt steeds dichterbij. Het is nu helaas nog maar 24 dagen voordat ik op het vliegveld van Bali sta om te boarden voor mijn vlucht naar Amsterdam.
Maar laten we daar nog even niet aan denken... Wat heb ik de laatste weken allemaal gedaan?.. Teveel om allemaal te beschrijven, maar ik zal de hoogtepunten van deze weken beschrijven.
Mijn ouders zijn hier eind juni aangekomen om twee onvergetelijke weken te hebben in het mooie Bali en uiteraard tijd door te brengen met mij. Het is eigenlijk al weer een tijd geleden, maar voor mij voelt het als gisteren. Als eerste zag ik mama door de deuren naar buiten komen op het vliegveld DPS... mama, hoe blij je was en jouw gelukkige gezicht ontroerde mij. Het was een emotioneel weerzien van papa, mama en dochter.
In deze twee weken heb ik samen met mijn ouders veel van Bali gezien. We zijn in Ubud geweest, de grote vulkaan in het noorden van Bali, de waterval, Sanur, Tanah Lot en we hebben genoten van het Indonesische eten en de mooie zonsondergangen. Ik heb genoten van deze weken en de tijd was er voor mijn ouders om weer te vertrekken.
De laatste weken voor mij gingen in....en zijn nu nog steeds bezig, gelukkig. De plannen voor deze weken? Geen, genieten van elkaar, van de mensen, het eten en van het land. Met het einde in zicht, realiseer ik me nu tijdens het schrijven van dit verslag dat ik het eiland verlaat waar een groot deel van de passagiers van MH17 naar toe dacht te gaan. Ik ga met een dubbel gevoel naar huis. Ik stap niet met een prettig gevoel het vliegtuig in, maar toch zal het moeten om weer thuis te komen. Uiteraard kom ik dat ook gewoon ;)
Ondertussen heb ik zelf een hele verandering ondergaan, zowel fysiek als mentaal. Jullie zullen het zien als ik thuis kom :) Ik weet in ieder geval dat ik met een goed gevoel terug naar huis ga, een voldaan gevoel en zeker als een rijker mens.
Dit is het voor nu wel even wat ik jullie wilde vertellen. Oh ja, nog een dingetje... als je de kans hebt om naar Bali te gaan. Doen! Bali is a way of life en dit moet je zeker een keer in je leven hebben meegemaakt.
Mijn plan is om daar een tweede keer van te maken na mijn studie, maar we zullen het zien. De tijd zal het leren.
Voor nu misschien tot het volgende verslag en anders tot over 24 (25 tot in NL) thuis!
Heel veel liefs,
Jacky
Het heeft even geduurd om deze update te schrijven. Dit omdat de tijd zo ontzettend hard vliegt en ik het telkens weer vergeet om mensen thuis op de hoogte te brengen met o.a. dit reisverslag.
Met mij gaat het erg goed en ik ben super gelukkig hier in Bali. Het voelt als mijn tweede thuis die ik absoluut niet wil verlaten, ook al zal het wel moeten. De dag van vertrek is namelijk al in het vooruitzicht en komt steeds dichterbij. Het is nu helaas nog maar 24 dagen voordat ik op het vliegveld van Bali sta om te boarden voor mijn vlucht naar Amsterdam.
Maar laten we daar nog even niet aan denken... Wat heb ik de laatste weken allemaal gedaan?.. Teveel om allemaal te beschrijven, maar ik zal de hoogtepunten van deze weken beschrijven.
Mijn ouders zijn hier eind juni aangekomen om twee onvergetelijke weken te hebben in het mooie Bali en uiteraard tijd door te brengen met mij. Het is eigenlijk al weer een tijd geleden, maar voor mij voelt het als gisteren. Als eerste zag ik mama door de deuren naar buiten komen op het vliegveld DPS... mama, hoe blij je was en jouw gelukkige gezicht ontroerde mij. Het was een emotioneel weerzien van papa, mama en dochter.
In deze twee weken heb ik samen met mijn ouders veel van Bali gezien. We zijn in Ubud geweest, de grote vulkaan in het noorden van Bali, de waterval, Sanur, Tanah Lot en we hebben genoten van het Indonesische eten en de mooie zonsondergangen. Ik heb genoten van deze weken en de tijd was er voor mijn ouders om weer te vertrekken.
De laatste weken voor mij gingen in....en zijn nu nog steeds bezig, gelukkig. De plannen voor deze weken? Geen, genieten van elkaar, van de mensen, het eten en van het land. Met het einde in zicht, realiseer ik me nu tijdens het schrijven van dit verslag dat ik het eiland verlaat waar een groot deel van de passagiers van MH17 naar toe dacht te gaan. Ik ga met een dubbel gevoel naar huis. Ik stap niet met een prettig gevoel het vliegtuig in, maar toch zal het moeten om weer thuis te komen. Uiteraard kom ik dat ook gewoon ;)
Ondertussen heb ik zelf een hele verandering ondergaan, zowel fysiek als mentaal. Jullie zullen het zien als ik thuis kom :) Ik weet in ieder geval dat ik met een goed gevoel terug naar huis ga, een voldaan gevoel en zeker als een rijker mens.
Dit is het voor nu wel even wat ik jullie wilde vertellen. Oh ja, nog een dingetje... als je de kans hebt om naar Bali te gaan. Doen! Bali is a way of life en dit moet je zeker een keer in je leven hebben meegemaakt.
Mijn plan is om daar een tweede keer van te maken na mijn studie, maar we zullen het zien. De tijd zal het leren.
Voor nu misschien tot het volgende verslag en anders tot over 24 (25 tot in NL) thuis!
Heel veel liefs,
Jacky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
